Verbum

шэрань, ✂, ж.

1. Тонкі снежны слой, які ўтвараецца дзякуючы выпарэнням паверхні пры рэзкім пахаладанні; туман з халодным дробным дажджом, імжа; смуга выпарэнняў у сырое надвор’е.

   • Дрэвы стаялі ў шэрані.
   • Неба пакрылася шэранню.

2. Змрок, цемра.

   • Перадранішняя ш.

3. Шэрая афарбоўка чаго-н., шэрасць.

   • Ш. хмар.
   • Ш. будзёншчыны (перан.).

|| прым. шэраневы, ✂.