Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шэльма, , м.; , ж..

Махляр, круцель; нягоднік, паганец.

|| прым. шальмоўскі, .

шэльф, , м. (спец.).

Прыбярэжная мелкаводная частка акіяна вакол мацерыка (з глыбінямі да 200 м).

  • Кантынентальны ш.

|| прым. шэльфавы, .

  • Шэльфавая зона.