шэльф, ✂, м. (спец.).

Прыбярэжная мелкаводная частка акіяна вакол мацерыка (з глыбінямі да 200 м).

  • Кантынентальны ш.

|| прым. шэльфавы, ✂.

  • Шэльфавая зона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)