Verbum

шок, ✂, м.

Агульнае цяжкае парушэнне функцый арганізма ў выніку моцнага фізічнага пашкоджання ці псіхічнага ўзрушэння.

• У стане шоку.
• Траўматычны ш.

|| прым. шокавы, ✂.

шолах, ✂, м.

Лёгкае ледзь чутнае шапаценне, шорах, шоргат.

• Ш. дрэў.

шолудзі, ✂.

Заразнае скурнае захворванне, а таксама струпы, сып, якія паяўляюцца пры гэтым захворванні на скуры пад валасамі.

шомпал, ✂, м.

Стрыжань для чысткі і змазвання канала ствала ручной агнястрэльнай зброі, а таксама, у старажытнасці, для забівання з дула зарада ў пісталеты і стрэльбы.

• Даць шомпалаў (пакараць, наносячы ўдары такімі стрыжнямі; уст.).

|| прым. шомпальны, ✂.

шорах, ✂, м.

Глухі гук ад трэння, лёгкага дакранання да чаго-н.

• Ш. сухога лісця.

шоргат, ✂, м.

Слабы, невыразны шум ад руху, трэння аднаго прадмета аб другі.

• Ш. пілы.

шоргаць, ✂; незак.

1. Утвараць шоргат, з шумам праводзіць чым-н.

   • Шыны аўтамабіляў шоргалі па асфальце.
   • Ш. мятлой па тратуары.

2. Хадзіць, не падымаючы ног.

   • Не шоргай ботамі.
   • Хопіць ш. па хаце.

3. Шукаць навобмацак, мацаць.

   • Ш. упоцемку па дзвярах.

|| аднакр. шаргануць, ✂ і шоргнуць, ✂.

|| наз. шорганне, ✂.

шорсткі, ✂.

1. Шурпаты, агрубелы, калючы, цвёрды.

   • Ш. асфальт.
   • Шорсткая далонь.
   • Ш. снег.

2. перан. Рэзкі рашучы, з цвёрдым характарам.

   • Ш. чалавек.

|| наз. шорсткасць, ✂.

шорты, ✂.

Род кароткіх (вышэй каленяў) штаноў.

• Мужчынскія ш.

шорхат, ✂, м.

Глухі гук, шум ад руху, трэння, лёгкага дакранання.

• Ш. лісця.
• Ш. ног.