Verbum

шоўк, ✂, м.

1. Ніткі, якія вырабляюцца з выдзяленняў вусеня шаўкапрада.

2. Тканіна з такіх нітак, а таксама са штучнага, сінтэтычнага валакна.

3. Адзенне з такой тканіны.

   • Хадзіць у шаўках.
   • У даўгу, як у шаўку (жарт. прымаўка: усім павінен).

4. перан. Пра што-н. мяккае, шаўкавістае.

   • Ш. валасоў.

|| прым. шаўковы, ✂.

шоўкаматанне, ✂, н. (спец.).

Размотка шаўковых коканаў з мэтай атрымання шоўку-сырцу.

|| прым. шоўкаматальны, ✂.

шоўкапрадзенне, ✂, н.

Працэс вырабу шаўковай пражы з коканаў, якія не паддаюцца размотванню.

|| прым. шоўкапрадзільны, ✂.