шэнкель, ✂, м. (спец.).

Унутраная, звернутая да каня частка нагі конніка ад калена да шчыкалаткі, якая дапамагае кіраваць канём.

  • Даць шэнкеля (моцна націснуць шэнкелямі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)