шэпт назоўнік | мужчынскі род

  1. Ледзь чутная гутарка, пры якой гукі вымаўляюцца без удзелу галасавых звязак.

    • Гаварыць шэптам.
    • Ш. хваль (пераноснае значэнне).
  2. Погаласка, чутка, якія перадаюцца па сакрэту.

    • Пра гэта ўжо пусцілі ш.
    • Шэпты хату губяць (прыказка; разбураюць уклад, уносяць разлад).
  3. Набор слоў, якія паводае забабонных уяўленняў маюць чарадзейную сілу, заклінанне (размоўнае).

    • Лячыць шэптамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)