шнур назоўнік | мужчынскі род

  1. Кручаная ці вітая тонкая вяроўка.

    • Нацягнуць ш.
    • Ш. з адвесам (у будаўнікоў, муляроў і пад.).
  2. Электрычны провад, які складаецца з некалькіх ізаляваных жыл (спецыяльны тэрмін).

  3. Вогнеправодны жгут, які перадае іскру выбуховаму рэчыву (спецыяльны тэрмін).

    • Дэтануючы ш.
  4. Чарада (птушак); шэраг аднародных прадметаў, размешчаных адзін за адным.

    • Паляцеў ш. гусей.
    • Цягнуцца шнурам фурманкі.
  5. Вузкая палоска зямлі.

    • Араць свой ш.

|| прыметнік: шнуравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)