шумлівы1 прым.

  1. Схільны шумець, утвараць шум​1 (у 1 знач.).

    • Шумлівыя дзеці.
  2. Які суправаджаецца шумам, ажыўленнем, напоўнены шумам ​1.

    • Шумлівая гульня.
    • Шумлівая вуліца.

|| наз. шумлівасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)