Verbum

шуснуць, ✂; зак. (разм.).

1. Шмыгнуць, кінуцца куды-н.; хутка залезці куды-н., схавацца дзе-н.

   • Ш. за дзверы.
   • Ш. у ложак.

2. Зваліцца адкуль-н., нечакана праваліцца куды-н.

   • Ш. у адхон.
   • Ш. пад лёд.

3. Імкліва ўзняцца, узляцець уверх.

   • Шуснула чарада птушак.

4. З сілай выліць што-н.; раптам паліцца, пасыпацца.

   • Ш. памыйную ваду ў баразну.
   • Шуснуў дождж.

5. Утварыць лёгкі шум, шолах.

   • Шуснула галінка.

6. З сілай высыпаць.

   • Ш. лапату пяску на агонь.

шустры, ✂.

Жвавы, імклівы, рухавы; бойкі.

• Ш. хлопчык.

|| наз. шустрасць, ✂.

шусь у знач. вык. (разм.).

Тое, што і шуснуў.

• Свіння ш. у вароты.