Verbum

шукаемы, ✂.

У матэматыцы: які неабходна вызначыць, устанавіць.

• Шукаемая велічыня.
• Знайсці шукаемае (наз.).

шукальнік, ✂, м.

1. Чалавек, заняты пошукам, здабываннем чаго-н.

   • Ш. жэньшэню.
   • Шукальнікі алмазаў.
   • Ш. прыгод.

2. Прыстасаванне ў розных прыборах, якое аблягчае знаходжанне якога-н. прадмета, аб’екта (спецыяльны тэрмін).

   • Ш. у фотаапараце.

|| ж. шукальніца, ✂.

|| прым. шукальніцкі, ✂.

шукальны, ✂.

1. Які выказвае пошук каго-, чаго-н.

   • Шукальныя рухі.

2. Які імкнецца здабыць чыю-н. прыхільнасць, спагаду.

   • Ш. погляд.

шуканне, ✂, н.

1. гл. шукаць.

2. Імкненне да чаго-н. новага, старэнні знайсці новыя шляхі (у навуцы, мастацтве).

   • Творчыя шуканні.

шуканы, ✂.

Якога шукаюць, які неабходна адшукаць.

• Знайсці шуканую кнігу.

шукаць, ✂; незак.

1. Старацца знайсці або выявіць.

   • Ш. у поцемках клямку.
   • Ш. неабходную кнігу.
   • Ш. праўду.
   • Ш. вачамі каго-н. (старацца ўбачыць).

2. Старацца атрымаць.

   • Ш. заступніцтва.
   • Ш. работу або работы.
   • Ш. дапамогі.

3. Імкнуцца да новага (у навуцы, мастацтве).

|| наз. шуканне, ✂.