шукальнік, , м.

  1. Чалавек, заняты пошукам, здабываннем чаго-н.

    • Ш. жэньшэню.
    • Шукальнікі алмазаў.
    • Ш. прыгод.
  2. Прыстасаванне ў розных прыборах, якое аблягчае знаходжанне якога-н. прадмета, аб’екта (спецыяльны тэрмін).

    • Ш. у фотаапараце.

|| ж. шукальніца, .

|| прым. шукальніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)