Verbum

тарантул, ✂, м.

Вялікі ядавіты павук.

тарантэла, ✂, ж.

Італьянскі народны танец у хуткім тэмпе, а таксама музыка ў рытме гэтага танца.

тарарам, ✂, м. (разм.).

Шум, грукат; сварка.

• Падняць т.

тарарах, (разм.).

1. гукаперайм. Ужыв. для абазначэння моцнага раскацістага гуку.

2. вык. Тое, што і трахнуць.

   • Т. кулаком па стале.

тарарахнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Загрукацець, загрымець.

2. Моцна ўдарыць; выстраліць.

   • Т. па спіне.
   • Т. з ружжа.

|| незак. тарарахаць, ✂.

тарасіцца, ✂; незак.

Грувасціцца таросамі (пра лёд).

тарасіць, ✂; незак.

Нагрувашчваць таросы.

|| наз. тарашэнне, ✂.

таратайка, ✂, ж. (разм.).

Лёгкая на двух колах павозка.

тараторыць, ✂; незак. (разм.).

Гаварыць вельмі хутка, скорагаворкай.

тарахцець, ✂; незак. (разм.).

1. Утвараць рэзкія раскацістыя гукі.

   • Матор тарахціць.

2. перан. Хутка, гучна, несупынна гаварыць; балбатаць.

|| наз. тарахценне, ✂.