Verbum

сіваграк, ✂, м.

Тое, што і сіваваронка.

сівадушка, ✂, ж.

Каляровая ліса, помесь чорна-бурай і рыжай лісы, а таксама футра гэтага звярка.

сівак, ✂, м. (разм.).

Тое, што і сіўка.

сівераць, ✂; незак. (разм.).

Рабіцца шурпатым, грубець ад ветру, холаду (звычайна пра скуру на твары. руках і пад.).

|| зак. абсівераць, ✂.

сівець, ✂; незак.

Рабіцца сівым.

• Сівеюць скроні.

|| зак. пасівець, ✂.

|| наз. пасівенне, ✂ і ссівець, ✂.

сівізна, ✂, ж.

1. Сівыя валасы.

   • С. ў валасах.
   • Дажыць да сівізны (да старасці).

2. Сівінка ў футры.

   • Каракуль з сівізной.

3. перан. Старажытнасць, даўніна.

   • С. вякоў.

◊

• Сівізна ў бараду, а чорт у рабрыну (прыказка) — пра старога, які заляцаецца да жанчын.

сівуха, ✂, ж. (разм.).

Дрэнна ачышчаная гарэлка.

|| прым. сівушны, ✂.

• Сівушнае масла (пабочны прадукт перагонкі спірту).

сівуч, ✂, м.

Вялікая млекакормячая марская жывёліна сямейства вушатых цюленяў.

|| прым. сівучы, ✂.

сівы, ✂.

1. Пра валасы: белы, серабрысты, які страціў афарбоўку.

   • Сівыя вусы.
   • Сівыя схілы гор (перан.).

2. З белымі валасамі, пасівелы.

   • Сівая галава.
   • Сівая жанчына.

3. З прымессю белай шэрсці (пра футра).

   • С. каўнер.
   • С. каракуль.

4. перан. Які мае адносіны да старажытнасці, далёкага мінулага.

   • Сівыя вякі.

|| наз. сівасць, ✂.

сіг, ✂, м.

Паўночная прамысловая рыба сямейства ласасёвых.

|| прым. сіговы, ✂.