Verbum

спагадаць, ✂; незак.

Адносіцца са спагадай да чыйго-н. гора, бяды.

• С. чыёй-н. бядзе.

спагадлівы, ✂ і спагадны, ✂.

Схільны да спагады, спагадання; чулы, сардэчны.

• Спагадлівыя суседзі.

|| наз. спагадлівасць, ✂ і спагаднасць, ✂.

спаганіцца, ✂; зак.

Тое, што і апаганіцца.

|| незак. спаганьвацца, ✂.

спаганіць, ✂; зак. (разм.).

1. Забрудзіць, зрабіць паганым, нячыстым.

   • С. чыстае вядро памыямі.

2. перан. Зняважыць, пазбавіць святасці.

|| незак. спаганьваць, ✂.

спагецці, нескл.

Выраб з пшанічнай мукі ў выглядзе доўгіх ніцей, якія адварваюцца цалкам.

• С. з таматным соусам.

спагнанне, ✂, н.

1. гл. спагнаць.

2. Пакаранне за невыкананне або парушэнне чаго-н.

   • С. за парушэнне працоўнай дысцыпліны.

спагнаць, ✂; зак.

1. Прымусіць аддаць прызначанае.

   • С. доўг.
   • С. штраф.

2. на кім. Атрымаць задавальненне, выліўшы свой гнеў, дрэнны настрой на каго-н.

   • С. злосць на дамашніх.

|| наз. спагнанне, ✂.

|| незак. спаганяць, ✂.

|| наз. спаганянне, ✂.

спадар, ✂, м.

Форма ветлівага звароту да афіцыйных прадстаўнікоў або грамадзян сваёй краіны ці іншых краін.

• Шаноўныя спадары і спадарыні!

|| ж. спадарыня, ✂.

спадарожнік, ✂, м.

1. Чалавек, які знаходзіцца ў дарозе разам з кім-н.

   • Мой с. — вясёлы чалавек.
   • С. жыцця (перан. пра мужа).

2. перан. Тое, што спадарожнічае чаму-н., з’яўляецца разам з чым-н.

   • Сырое надвор’е — с. прастудных захворванняў.

3. Нябеснае цела, якое рухаецца вакол планеты, зоркі.

   • С. Зямлі — Месяц.

4. Касмічны апарат, які запускаецца ў касмічную прастору з дапамогай ракетных установак.

   • Запусціць с.

|| ж. спадарожніца, ✂.

|| прым. спадарожнікавы, ✂ і спадарожніцкі, ✂.

спадарожнічаць, ✂; незак.

1. Ісці, ехаць разам з кім-н., быць яго спадарожнікам.

   • С. знаёмым у паездцы на экскурсію.

2. перан., каму-чаму. Знаходзіцца з нечым у непарыўнай сувязі, адбывацца адначасова або ўслед за чым-н.

   • Яму заўсёды спадарожнічалі ўдачы.
   • Песня і музыка спадарожнічаюць людзям усё жыццё.

|| наз. спадарожнічанне, ✂.