спагнаць, ; зак.

  1. Прымусіць аддаць прызначанае.

    • С. доўг.
    • С. штраф.
  2. на кім. Атрымаць задавальненне, выліўшы свой гнеў, дрэнны настрой на каго-н.

    • С. злосць на дамашніх.

|| наз. спагнанне, .

|| незак. спаганяць, .

|| наз. спаганянне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)