Verbum

спадарожнічаць, ✂; незак.

1. Ісці, ехаць разам з кім-н., быць яго спадарожнікам.

   • С. знаёмым у паездцы на экскурсію.

2. перан., каму-чаму. Знаходзіцца з нечым у непарыўнай сувязі, адбывацца адначасова або ўслед за чым-н.

   • Яму заўсёды спадарожнічалі ўдачы.
   • Песня і музыка спадарожнічаюць людзям усё жыццё.

|| наз. спадарожнічанне, ✂.