Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

мультыміліянер, , м.

Буйны ўладальнік многамільённага багацця.

мультыплікатар, , м.

  1. Фотакамера з некалькімі аб’ектывамі, якая дае адначасова многа здымкаў з аднаго і таго ж прадмета, а таксама прыбор для размножвання копій.

  2. Спецыяліст па мультыплікацыі.

|| прым. мультыплікатарскі, .

мультыплікацыя, , ж.

Кіназдымка малюнкаў або лялек, якія паказваюць асобныя моманты руху, а таксама фільм, атрыманы такой здымкай.

|| прым. мультыплікацыйны, .

муляж, , м.

Злепак або мадэль прадмета ў натуральную велічыню.

  • Васковы м. медаля.

|| прым. муляжны, .

муляр, , м.

  1. Рабочы, які будуе што-н. з каменя або цэглы.

  2. Пячнік, спецыяліст па кладцы печаў.

|| ж. мулярка, .

|| прым. мулярскі, .

  • М. інструмент.

мулярства, , н.

Рамяство, спецыяльнасць і занятак муляра.

муляцца, ; незак. (разм.).

  1. Тое, што і муляць (у 1 знач.).

  2. перан. Праяўляць нерашучасць, мяцца.

    • Хлопец муляўся, не даваў пэўнага адказу.

муляць, ; незак.

  1. Прычыняць боль, ціснуць, націраць.

    • Каменьчыкі ў чаравіках муляюць ногі.
  2. перан., каму-чаму і без дапаўнення. Турбаваць, непакоіць, трывожыць.

    • Яму часта муляе якая-н. ідэя.

  • Муляць вочы каму (разм.) — назаляць каму-н. чым-н.

|| зак. намуляць, .