Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

муміё, , н.

Горная смала — біялагічна актыўнае рэчыва складанага саставу, якое выцякае з трэшчын скал, выкарыстоўваецца ў медыцыне.

  • М. — горны бальзам.

муміфікавацца, ; зак. і незак. (спец.).

Ператварыцца (-тварацца) ў мумію, падвергнуцца (-вяргацца) амярцвенню (аб частках арганізма).

|| наз. муміфікацыя, .

муміфікаваць, ; зак. і незак. (спец.).

Ператварыць (-раць) у мумію.

  • М. цела.

мумія1, , ж.

Высахлы труп чалавека, захаваны ад гніення бальзамаваннем.

  • Егіпецкія муміі.
  • Сухі як м. (пра худога чалавека).

мумія2, , ж.

Гатунак парашкападобнай фарбы розных колераў (ад светла-чырвонага да чырванавата-карычневага).