Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р с у ы э ю я

а д ж з к л м н р с т ф х ц ч ш э

мука¹, ✂, ж.

Вялікая фізічная або маральная пакута.

Душэўныя мукі.
Мукі адзіноты.

мука², ✂, ж.

Прадукт размолу збожжа.
- Жытняя м.
- Кукурузная м.
- Кармі мукою, дык пойдзе рукою (прыказка).
- Перамелецца — м. будзе (прыказка).
Размолатыя або расцёртыя ў парашок якія-н. жывёльныя ці мінеральныя рэчывы.
- Рыбная м.
- Фасфарытная м.

◊

Сцерці на муку (разм.) — расправіцца з кім-н., атрымаць поўную перамогу.

|| прым. мучны, ✂.

мукамол, ✂, м.

Спецыяліст па размолу зерня.

мукамольны, ✂.

Які мае адносіны да размолу зерня.

М. камбінат.

мукамольня, ✂, ж.

Прадпрыемства, якое перапрацоўвае зерне на муку, а таксама памяшканне, дзе робіцца размол.

муксун, ✂, м.

Паўночная прэснаводная рыба, роднасная сігу.