Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорсуыэюя
бгдёжзійклмнпрстўфхцчшэя

маўчок, ✂, м.

  1. Маўчанне.

  2. у знач. вык. Ні слова, ні гуку (не гаварыць) (разм.).

    • Толькі пра гэта м.!

маўчун, ✂, м. (разм.).

Маўклівы, негаваркі чалавек.

|| ж. маўчуха, ✂.