Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

машынабудаванне, , н.

Галіна прамысловасці, якая вырабляе машыны.

|| прым. машынабудаўнічы, .

  • М. завод.

машынабудаўнік, , м.

Спецыяліст па машынабудаванню.

машыназнаўства, , н.

Навуковая дысцыпліна, якая ўключае ў сябе апісанне і тэорыю машын і механізмаў.

|| прым. машыназнаўчы, .

машынальны, .

Механічны, аўтаматычны.

  • М. адказ.

|| наз. машынальнасць, .

машынапіс, , м.

Друкаванне на пішучай машынцы, а таксама сам тэкст, атрыманы ў выніку друкавання.

|| прым. машынапісны, .

  • М. тэкст.

машынізаваць, ; зак. і незак. (спец.).

Укараніць (укараняць) машыны ў вытворчасць.

|| наз. машынізацыя, .

машыніст, , м.

Спецыяліст, які кіруе ходам машыны.

  • М. паравоза.
  • М. экскаватара.

машыністка, , ж.

Жанчына, якая працуе на пішучай машынцы.

машынка, , ж.

Механічная прылада для якой-н. работы.

  • Пішучая м.
  • Шыць на машынцы (на швейнай машыне).
  • М. для стрыжкі валасоў.