Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

ліхтар, , м.

  1. Асвятляльны прыбор з крыніцай святла ў выглядзе шклянога шара або футарала са шклянымі сценкамі.

    • Вулічны л.
    • Электрычны л.
  2. Шкляны праём у даху, а таксама зашклёны выступ у будынку.

  3. Сіняк, кровападцёк пад вокам (разм.).

|| памянш. ліхтарык, .

|| прым. ліхтарны, .

ліхтаршчык, , м. (уст.).

Той, хто наглядае за дзейнасцю і спраўнасцю ліхтароў (у 1 знач.).

|| ж. ліхтаршчыца, .

ліхтуга, , ж. (разм.).

Няшчаснае здарэнне, вялікая бяда.

ліхтэр, , м. (спец.).

Грузавое несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці для мясцовых перавозак.

|| прым. ліхтэрны, .