ліхтар

назоўнік | мужчынскі род

  1. Асвятляльны прыбор з крыніцай святла ў выглядзе шклянога шара або футарала са шклянымі сценкамі.

    • Вулічны л.
    • Электрычны л.

  2. Шкляны праём у даху, а таксама зашклёны выступ у будынку.

  3. Сіняк, кровападцёк пад вокам (размоўнае).

|| памяншальная форма: ліхтарык.

|| прыметнік: ліхтарны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)