Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

будаўні́цтва, , н.

  1. Галіна навукі і тэхнікі, якая займаецца будоўляй і рэканструкцыяй дамоў, збудаванняў.

  2. Узвядзенне будынка або якога-н. іншага збудавання.

    • Б. спартыўнага комплексу.
  3. Будаўнічы аб’ект, а таксама месца, дзе вядзецца будоўля.

    • Наведаць б.
  4. перан. Стварэнне, арганізацыя чаго-н.

    • Культурнае б.

будаўні́чы, .

  1. гл. будаваць.

  2. Які мае адносіны да будаўніцтва (у 1, 2 і 3 знач.), да будоўлі, да працы будаўніка.

    • Будаўнічая механіка.
    • Будаўнічая прамысловасць.
    • Будаўнічая тэхніка.
    • Б. факультэт.
    • Будаўнічыя работы.
    • Б. атрад.

бу́дачнік, , м. (уст.).

Той, хто нясе каравульную службу ў будцы, жыве ў каравульнай чыгуначнай будцы.

бу́дзе у знач. вык. (разм.).

Хопіць, даволі.

Паплакалі трохі і б.

бу́дзень, , м.

  1. Несвяточны дзень.

    • У б. дзень.
  2. перан. Штодзённае жыццё.

    • Цяжкія будні вайны.

|| прым. будзённы, і будны, .

будзёнавец, , м.

Баец Першай Коннай арміі, якой камандаваў С.М.Будзённы ў гады грамадзянскай вайны.

будзёнаўка, , ж.

Шлем, які насілі чырвонаармейцы ў гады грамадзянскай вайны.

будзі́льнік, , м.

Гадзіннік са спецыяльным заводам для падачы званка ў патрэбны час.

будзі́ць, ; незак.

  1. Перапыняць чый-н. сон, прымушаць прачнуцца.

    • Б. дзяцей у школу.
  2. перан. Абуджаць што-н. у каго-н., выклікаць да жыцця, дзейнасці.

    • Б. успаміны.

|| зак. пабудзіць, , прабудзіць, і разбудзіць, .

бу́дка, , ж.

  1. Невялікая, звычайна драўляная пабудова для чыгуначнага вартаўніка, паставога і інш.

  2. Збітае з дошак жыллё для сабакі.

|| памянш. будачка, .

|| прым. будачны, .