будзіць

дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Перапыняць чый-н. сон, прымушаць прачнуцца.

    • Б. дзяцей у школу.

  2. пераноснае значэнне: Абуджаць што-н. у каго-н., выклікаць да жыцця, дзейнасці.

    • Б. успаміны.

|| закончанае трыванне: пабудзіць, прабудзіць і разбудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)