Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разводы, .

  1. Буйныя неакрэсленыя ўзоры на чым-н.

    • Матэрыя у р.
  2. Няроўныя, звілістыя падцёкі, рагі (разм.).

    • На сцяне р. ад сырасці.

развойкацца, ; зак. (разм.).

Пачаць войкаць (ад болю, непрыемнасці і пад.).

  • Развойкаўся стары.

развучыцца, ; зак.

Страціць навыкі, уменне рабіць што-н.

  • Р. вышываць.
  • Р. іграць на піяніна

|| незак. развучвацца, .

развучыць, ; зак.

Вывучыць з мэтай выканання, паўтарэння.

  • Р. песню.
  • Р. ролю.

|| незак. развучваць, .

|| наз. развучванне, .

развявацца, ; незак.

Пра разгорнутае палотнішча, распушчаныя валасы і пад.; калыхацца ад ветру.

  • Развяваюцца сцягі на плошчы.

развяваць, ; незак.

Прымушаць калыхацца (разгорнутае палотнішча, валасы і пал.).

  • Вецер развявае сцягі.

развядзенец, , м. (разм.).

Разведзены з жонкай мужчына.

развядзёнка, , ж. (разм.).

Разведзеная з мужам жанчына.

развязацца, ; зак.

  1. Раз’яднацца (аб канцах чаго-н. звязанага).

    • Развязаўся вузел.
    • Хустка развязалася.
  2. перан., з кім-чым. Вызваліцца ад таго, што (хто) звязвае, не дае свабоды дзеянням (разм.).

    • Р. з кампаніяй.

|| незак. развязвацца, .

развязаць, ; зак.

  1. Раз’яднаць канцы чаго-н. звязанага, вызваліць ад розных завязак.

    • Р. вузел.
    • Р. хустку.
    • Р. мяшок.
  2. перан. Знішчыўшы перашкоды, даць магчымасць чаму-н. развіцца, разгарнуцца.

    • Агрэсары развязалі вайну (пачалі).
    • Р. ініцыятыву мас.
  3. перан. Даць свабоду дзеянняў, вызваліць ад якіх-н. абавязацельстваў (разм.).

    • Р. рукі каму-н.
    • Р. язык каму-н. (прымусіць разгаварыцца).

|| незак. развязваць, .

|| наз. развязка, і развязванне, .