Verbum

ліфцёр, ✂, м.

Работнік, які абслугоўвае ліфт.

|| ж. ліфцёрка, ✂.

|| прым. ліфцёрскі, ✂.

ліфчык, ✂, м.

Прадмет дзіцячай ці жаночай бялізны, які аблягае грудзі.

|| прым. ліфчыкавы, ✂.

ліха, ✂, н.

1. Няшчасце, зло, бяда.

   • Да ўсякага ліха прывыкнуць можна.

2. У фальклоры: нячыстая сіла, чорт.

◊

• Ведаць, пачым фунт ліха (разм.) — пазнаць як цяжка жыць у горы, нястачы.

• Да ліха (разм.) — вельмі многа.

• Ліха яго бяры (разм.) — адносіцца абыякава да чаго-н.

• Не памінай (не памінайце) ліхам (разм.) — не ўспамінай(-це) блага.

• Як на (тое) ліха (разм.) — не ў пару, не да месца.

ліхадзей, ✂, м.

Той, хто чыніць ліха (у 1 знач.), зло, бяду.

|| ж. ліхадзейка, ✂.

|| прым. ліхадзейскі, ✂.

ліхалецце, ✂, н.

Час вялікай нягоды, няшчасця і гора.

• Перажылі ваеннае л.

ліхаманка, ✂.

1. Хваравіты стан, які суправаджаецца гарачкай і трасцай.

   • Трэсціся як у ліхаманцы.

2. перан. Узбуджаны, трывожны стан, празмерна паспешлівая дзейнасць.

   • Біржавая л.

ліхаманкавы, ✂.

1. Які бывае пры ліхаманцы (у 1 знач.).

   • Л. стан.

2. перан. Вельмі ўсхваляваны, нервовы, празмерна паспешлівы.

   • Ліхаманкавая дзейнасць.

|| наз. ліхаманкавасць, ✂.

ліхацтва, ✂, н.

Паводзіны ліхача, залішняя адвага, празмернае маладзецтва.

ліхач, ✂.

1. Рамізнік з франтаватым экіпажам на добрым кані (уст.).

   • Наняць ліхача.

2. Шафёр, вадзіцель, які грэбуе правіламі бяспекі язды.

   • З такім ліхачом боязна ехаць.

|| прым. ліхацкі, ✂.

ліхвяр, ✂, м.

Чалавек, які дае грошы ў доўг і бярэ вельмі высокія працэнты за іх.

|| ж. ліхвярка, ✂.

|| прым. ліхвярскі, ✂.