Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

кацяня, і кацянё, , н.

Дзіцяня кошкі.

качаваць, ; незак.

Весці неаседлы спосаб жыцця, пераязджаць з месца на месца; вандраваць.

|| наз. качаванне, .

качавы, .

Які не мае аселасці, пераходзіць з месца на месца са сваёй маёмасцю; вандроўны; проціл. аселы.

  • Качавыя плямёны.

качагар, , м.

Рабочы, які абслугоўвае топкі паравых катлоў.

|| прым. качагарскі, .

качагарка, , ж.

Памяшканне, дзе знаходзяцца топкі паравых катлоў.

|| прым. качагарны, .

качалка1, , ж.

Крэсла на падстаўках, на якіх яно качаецца.

качалка2, , ж.

  1. Драўляны валік для раскачвання цеста або разгладжвання бялізны качаннем.

  2. мн. Станок для разгладжвання, качання бялізны.

качан, , м.

Плод капусты: шчыльна звітыя ў галоўку капусныя лісты.

|| прым. качанны, і качановы, .

качаня, і качанё, , н.

Птушаня качкі.

качар, , м.

Самец качкі.

|| прым. качаравы, .