качалка​2, ✂, ж.

  1. Драўляны валік для раскачвання цеста або разгладжвання бялізны качаннем.

  2. мн. Станок для разгладжвання, качання бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)