Verbum

расхваліць, ✂; зак.

Вельмі часта, не адзін раз пахваліць.

• Р. вучня.

|| незак. расхвальваць, ✂.

|| наз. расхвальванне, ✂.

расхвалявацца, ✂; зак.

Моцна ўсхвалявацца.

• Ён расхваляваўся ад успамінаў.
• Мора расхвалявалася (перан.).

расхваляваць, ✂; зак.

Моцна ўсхваляваць.

• Успаміны расхвалявалі яго.
• Вецер расхваляваў возера (перан.).

расхварэцца, ✂; зак. (разм.).

Моцна і надоўга захварэць.

• Нешта ён расхварэўся.

|| незак. расхворвацца, ✂.

расхвастацца, ✂; зак. (разм.).

1. Сапсавацца, размачаліцца ад хвастання.

   • Пуга расхвасталася.

2. Разбіцца, раскалаціцца.

   • Міска расхвасталася.

|| незак. расхвоствацца, ✂.

расхвастаць, ✂; зак. (разм.).

1. Сапсаваць хвастаннем, размачаліць.

   • Р. пугу.

2. Разбіць, раскалаціць.

   • Р. гаршчок.

|| незак. расхвостваць, ✂.

расхватаць, ✂; зак.

Тое, што і расхапаць.

|| незак. расхватваць, ✂.

расхіліцца, ✂; зак.

Адхіліць, адысці ў розныя бакі (пра што-н. самкнутае).

• Заслона расхілілася.

|| незак. расхіляцца, ✂.

расхіліць, ✂; зак.

Адхіліць, адвесці ў розныя бакі; разняць самкнутае.

• Р. шторы.

|| незак. расхіляць, ✂.

расхінуцца, ✂; зак.

1. Разысціся ў бакі, адхінуўшыся.

   • Полы курткі расхінуліся.
   • Натоўп расхінуўся.

2. Раскрыцца (пра дзверы, акно, заслону і пад.).

3. Разгарнуцца (пра што-н. загорнутае).

   • Пакунак расхінуўся.

4. перан. Распаўсюдзіцца, ахапіць сваім дзеяннем.

   • Граніцы калгаса пашырыліся, расхінуліся.

|| незак. расхінацца, ✂.