расхваліць, ; зак.

Вельмі часта, не адзін раз пахваліць.

  • Р. вучня.

|| незак. расхвальваць, .

|| наз. расхвальванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)