Verbum

стара...

Першая частка складаных слоў, якая азначае стары, напр. старамодны, старасвецкі, старадаўні.

старавер, ✂, м.

1. Чалавек, які прытрымліваецца старой веры, не прызнае царкоўнага расколу 17 ст. ў Расіі і варожа адносіцца да афіцыйнай праваслаўнай царквы.

2. перан. Той, хто прытрымліваецца старых поглядаў, старых звычак (уст. жарт.).

|| ж. стараверка, ✂.

|| прым. стараверскі, ✂.

стараверства, ✂, н.

Шэраг рэлігійных сектаў, якія не прынялі царкоўных рэформ 17 ст. і сталі апазіцыйнымі ў адносінах да афіцыйнай праваслаўнай царквы.

|| прым. стараверскі, ✂.

старадаўні, ✂.

1. Даўно мінулы.

   • Старадаўнія часы.

2. Які існуе або захаваўся з старых часоў.

   • С. замак.

|| наз. старадаўнасць, ✂.

старажыл, ✂, м.

Чалавек, які доўгі час жыве на адным месцы.

• Мінскі с.

|| ж. старажылка, ✂.

|| прым. старажыльскі, ✂.

старажытна...

Першая частка складаных слоў, якая па значэнню адпавядае слову старажытны, напр. старажытнагрэчаскі, старажытнаегіпецкі, старажытнаяўрэйскі.

старажытнасць, ✂, ж.

1. гл. старажытны.

2. звычайна мн. Помнікі мінулага.

   • У горадзе многа старажытнасцей.

старажытны, ✂.

1. Які ўзнік або існаваў даўно, вельмі даўні.

   • С. звычай.
   • Старажытныя грэкі.
   • Старажытныя паданні.

2. Вельмі стары.

   • С. бор.

|| наз. старажытнасць, ✂.

старажыха, ✂, ж. (разм.).

1. Жонка стоража.

2. Жанчына, якая працуе вартаўніком.

старазаветны, ✂.

Які прытрымліваецца старога, устарэлых поглядаў, звычак.

• С. чалавек.
• Старазаветныя звычаі.

|| наз. старазаветнасць, ✂.