старажыл, ✂, м.

Чалавек, які доўгі час жыве на адным месцы.

  • Мінскі с.

|| ж. старажылка, ✂.

|| прым. старажыльскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)