старавер назоўнік | мужчынскі род
-
Чалавек, які прытрымліваецца старой веры, не прызнае царкоўнага расколу 17 ст. ў Расіі і варожа адносіцца да афіцыйнай праваслаўнай царквы.
-
пераноснае значэнне: Той, хто прытрымліваецца старых поглядаў, старых звычак (устарэлае жартаўлівае).
|| жаночы род: стараверка.
|| прыметнік: стараверскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)