Verbum

казанне, ✂, н.

1. гл. казаць.

2. Прамова рэлігійна-павучальнага характару, пропаведзь; казань.

казань, ✂, ж.

Тое, што і казанне (у 2 знач.).

казарка, ✂, ж.

Паўночная птушка сямейства качыных.

• Чорная к.
• Канадская к.

казарма, ✂, ж.

1. Спецыяльнае памяшканне для размяшчэння вайсковых часцей.

2. У дарэвалюцыйнай Расіі: інтэрнат для рабочых.

|| прым. казарменны, ✂.

• Казарменнае становішча (пастаяннае знаходжанне ў воінскай часці або на прадпрыемстве людзей, пераведзеных на ваеннае становішча).

казахі, ✂, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Казахстана.

|| ж. казашка, ✂.

|| прым. казахскі, ✂.

казацтва, ✂, н., зб.

Казакі.

казацца, ✂; незак.

Гаварыцца, расказвацца.

• Скора казка кажацца, ды не скора справа робіцца (прыказка).

казаць, ✂; незак.

1. што, без дапаўнення. і са злуч. уступальны. «што». Выказваць у вуснай форме думкі, меркаванні, гаварыць.

   • К. праўду.
   • Ён кажа, што гэта няпраўда.

2. Абавязваць, загадваць.

   • Так кажа мой абавязак.
   • Так кажа мне маё сумленне.

3. безас. (у форме 3 ас. мн.). Ходзяць чуткі, гавораць.

   • Кажуць, што зіма будзе марозная.

|| наз. казанне, ✂.

казачка, ✂, ж.

Жонка або дачка казака.

казачнік, ✂, м.

Складальнік або расказчык казак (у 1 знач.).

|| ж. казачніца, ✂.