казарма, ​, ж.

  1. Спецыяльнае памяшканне для размяшчэння вайсковых часцей.

  2. У дарэвалюцыйнай Расіі: інтэрнат для рабочых.

|| прым. казарменны, ✂.

  • Казарменнае становішча (пастаяннае знаходжанне ў воінскай часці або на прадпрыемстве людзей, пераведзеных на ваеннае становішча).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)