Verbum

цверда... (гл. цвёрда...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «цвёрда...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: цвердавэнджаны, цвердазём, цвердалобы, цвердамерзлы, цвердапаліўны, цвердаплодны, цвердаскуры, цвердасплаўны, цвердацелы.

цвёрда... (а таксама цверда...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову цвёрды, напр.: цвёрдаліставы, цвёрдалускаватыя, цвёрданасенны, цвёрдакаменны, цвёрдахарактарны.

цвёрдакаме́нны, -ая, -ае.

1. Вельмі цвёрды.

Цвёрдакаменная парода.

2. перан. Непахісны, стойкі.

Ц. характар.

цвёрданасе́нны, -ая, -ае.

Пра насенне злакавых раслін: які мае цвёрдую абалонку, не прапускае паветра і доўга не набухае ў вадзе.

цвёрдападнябе́нны, -ая, -ае.

Тое, што і сярэднеязычны.

цвёрдахара́ктарны, -ая, -ае.

Стойкі, непахісны ў сваіх дзеяннях, перакананнях.

цвёрды, -ая, -ае.

1. Які складаецца са шчыльна прылеглых частак, не мяккі, стабільны па форме пры нармальных умовах, у адрозненне ад вадкага і газападобнага.

Цвёрдае паліва.

Цвёрдае рэчыва.

2. Які з цяжкасцю паддаецца сцісканню, згінанню, рэзанню і пад.

Цвёрдая драўніна.

Цвёрдая зямля.

3. перан. Стойкі ў сваіх перакананнях, непахісны.

Ц. намер.

Цвёрдае рашэнне.

4. Устойлівы, трывалы, стабільны.

Цвёрдыя цэны.

Цвёрдая зарплата.

5. Добра засвоены, трывалы, грунтоўны.

Цвёрдае веданне прадмета.

○ Цвёрды знак — назва літары «ь» у рускай азбуцы.

Цвёрдыя зычныя — зычныя гукі, якія вымаўляюцца без набліжэння сярэдняй часткі языка да цвёрдага паднябення.

|| наз. цвёрдасць, -і, ж.