Verbum

фела́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Селянін-земляроб у арабскіх краінах.

|| прым. фела́хскі, -ая, -ае.

фельд’е́гер, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Ваенны або ўрадавы кур’ер для дастаўкі важных даручэнняў.

|| прым. фельд’е́герскі, -ая, -ае.

Фельд’егерская пошта.

фельдма́ршал, -а, мн. -ы, -аў, м.

У рускай дарэвалюцыйнай і некаторых замежных арміях: вышэйшае генеральскае званне, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. фельдма́ршальскі, -ая, -ае.

фельдфе́бель, -я, мн. -і, -яў, м.

У рускай дарэвалюцыйнай і некаторых замежных арміях: званне старшага унтэр-афіцэра ў пяхоце, памочніка камандзіра роты па гаспадарцы, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. фельдфе́бельскі, -ая, -ае.

фельетані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Аўтар фельетонаў.

|| ж. фельетані́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. фельетані́сцкі, -ая, -ае.

фельето́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Газетны або часопісны артыкул на злабадзённую тэму, у якім выкарыстаны гумарыстычныя і сатырычныя прыёмы выкладання.

|| прым. фельето́нны, -ая, -ае.

фе́льчар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Памочнік урача, асоба з сярэдняй медыцынскай адукацыяй.

|| ж. фе́льчарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. фе́льчарскі, -ая, -ае.

Фельчарскія курсы.

фелю́га, -і, ДМ -лю́зе, мн. -і, -лю́г, ж.

Невялікае паруснае бяспалубнае судна на паўднёвых морах.