Verbum

між, прыназ.

1. з Т. Выражае прасторавыя адносіны, ужыв. для ўказання на прадметы, пасярод якіх або ў прамежку паміж якімі што-н. знаходзіцца, адбываецца.

Дарога віецца між палямі.

2. з Р або Т. Выражае аб’ектныя адносіны; служыць для ўказання на групу прадметаў або асоб, у асяроддзі якіх наглядаюцца ўзаемасувязі.

Спрэчка між сяброў.

Дружба між народамі.

◊

Між іншым —

1) мімаходам, не звяртаючы асаблівай увагі;

2) дарэчы, к слову кажучы.

Між (паміж) намі (кажучы) — аб чым-н. такім, чаго не варта гаварыць іншым.

між... прыстаўка.

Утварае прыметнікі са знач.: які адбываецца паміж некалькімі аднароднымі прадметамі, аб’ектамі, напр.: міжгародні, міжкантынентальны, міжабласны, міжінстытуцкі.

міжве́дамасны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца паміж рознымі ведамствамі.

Міжведамасная перапіска.

2. Які аб’ядноўвае дзейнасць розных ведамстваў.

Міжведамасная камісія.

міжво́льны, -ая, -ае.

1. Які не залежыць ад волі, свядомасці.

М. смех.

2. Выпадковы, ненаўмысны.

М. сведка.

|| наз. міжво́льнасць, -і, ж.

міжгаро́дні, -яя, -яе.

Які дзейнічае, існуе паміж гарадамі.

Міжгародняя тэлефонная сувязь.

міжнаро́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Спецыяліст па пытаннях міжнароднай палітыкі, міжнароднага права, міжнароднага становішча.

міжнаро́дны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да знешняй палітыкі, да зносін паміж народамі і краінамі.

М. агляд.

2. Які існуе паміж народамі, распаўсюджваецца на многія народы, інтэрнацыянальны.

Міжнародная арганізацыя.

міжплане́тны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, адбываецца паміж планетамі, у касмічнай прасторы.

М. пералёт.

міжра́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

Прастора, адлегласць паміж радамі пасаджаных або пасеяных раслін.

|| прым. міжра́дны, -ая, -ае.

міжрадко́вы, -ая, -ае.

1. гл. міжрадкоўе.

2. Які знаходзіцца паміж радкамі тэксту.