Verbum

крыва...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па знач. слову «крывы», напр.: крывабокі, крывалінейны, крываногі.

крывабо́кі, -ая, -ае.

Са скрыўленым бокам або бакамі.

|| наз. крывабо́касць, -і, ж.

крыва́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; незак.

Выдзяляць кроў; кроватачыць.

Рана крывавіцца.

крыва́віць, -ва́ўлю, -ва́віш, -ва́віць; незак.

1. каго-што. Біць, разбіваць да крыві.

К. ногі аб калючкі.

2. Тое, што і крывавіцца (разм.).

Рана крывавіць.

крыва́вы, -ая, -ае.

1. Напоўнены, пакрыты кроўю, з прымессю крыві.

К. мазоль.

Крывавая рана.

2. Які суправаджаецца кровапраліццем, гібеллю многіх людзей.

Крывавае злачынства.

К. бой.

3. Які ўчыніў многа забойстваў.

К. кат.

4. перан. Вельмі пакутлівы, цяжкі.

Крывавая праца.

К. пот.

|| наз. крыва́васць, -і, ж.

крываду́шнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Крывадушны, няшчыры, ілжывы чалавек.

|| ж. крываду́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. крываду́шніцкі, -ая, -ае.

крываду́шнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Паступаць няшчыра, праяўляць у паводзінах ілжывасць, прытворства.

|| наз. крываду́шнічанне, -я, н.

крываду́шны, -ая, -ае.

Поўны крывадушша, няшчыры, ілжывы.

К. чалавек.

|| наз. крываду́шнасць, -і, ж.

крываду́шша, -а, н.

Неадпаведнасць слоў, учынкаў шчырым пачуццям, перакананням; няшчырасць.

крыважэ́рны, -ая, -ае.

Які прагне крыві, забойстваў; жорсткі, люты.

К. драпежнік.

К. вораг.

|| наз. крыважэ́рнасць, -і, ж.