Verbum

знос¹ гл. знесці¹.

знос² гл. знасіцца.

зно́сак, -ска, мн. -скі, -скаў, м.

Маленькае, звычайна апошняе, курынае яйцо.

зно́сіны, -сін.

1. Узаемная дзелавая сувязь на дзяржаўным узроўні.

З. з замежнымі дзяржавамі.

Гандлёвыя з.

Дыпламатычныя з.

2. Сродкі перамяшчэння, сувязі.

Шляхі зносін.

Чыгуначныя з.

Паветраныя з.

3. Сувязь з кім-, чым-н.

Партызаны мелі шырокія магчымасці зносін з насельніцтвам.

зно́сіцца гл. знесціся¹.

зно́сіць гл. знесці¹.

зно́ска, -і, ДМ -сцы, мн. -і, -сак, ж.

Дадатковы тэкст, які змяшчаецца ў самым нізе старонкі, асобна ад асноўнага.

Вынесці заўвагу ў зноску.

зноў, прысл.

Яшчэ раз; да таго ж.

З. пайшоў дождж.

Вы з. тут строіце падкопы?

◊

Зноў жа і зно́ў-такі (разм.) — да таго ж, у дадатак.

Вакол крам ды зноў к нам (прымаўка; разм.) — вярнуцца ні з чым.

зно́шаны, -ая, -ае.

Непрыгодны ад доўгага ўжывання.

Зношаныя боты.

З. матор.

З. арганізм (перан.).

|| наз. зно́шанасць, -і, ж.

зно́швальнасць, -і, ж. (спец.).

Страта якасцей, псаванне чаго-н. пры выкарыстанні.

З. дэталей.