Verbum

зграба́ць гл. згрэбці.

згра́бны, -ая, -ае.

1. Прыгожа і правільна складзены, добрага целаскладу.

Зграбная дзяўчына.

2. Грацыёзны ў рухах.

Зграбная паходка.

|| наз. згра́бнасць, -і, ж.

згра́я, -і, мн. -і, -яў, ж. (разм.).

1. Гайня сабак, ваўкоў і пад.

2. перан. Банда, шайка (пагард.).

Зладзейская з.

згрува́сціць гл. грувасціць.

згру́дзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак. (разм.).

Сабрацца гуртам; стоўпіцца.

З. каля стала.

|| незак. згру́джвацца, -аецца.

згру́дзіць, -у́джу, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., што (разм.).

Сабраць, скідаць у кучу.

З. кнігі ў шафу.

|| незак. згру́джваць, -аю, -аеш, -ае.

згрузі́ць, -ужу́, -у́зіш, -у́зіць; -у́жаны; зак., што.

Зняць які-н. груз з чаго-н.

З. мяхі з бульбай з воза.

|| незак. згружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

згрупава́цца гл. групавацца.

згрупава́ць гл. групаваць.

згрызо́та, -ы, ДМ -зо́це, ж. (разм.).

1. Спрэчкі, звадкі, грызня.

2. Душэўныя мукі, перажыванні, смутак.