пушы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Часцінка пуху ці чаго-н. іншага, што лёгкасцю нагадвае пух.
пушы́сты, -ая, -ае.
1. Пакрыты мяккім густым пухам, мяккай шэрсцю.
П. кот.
2. Вельмі мяккі, лёгкі.
Пушыстыя валасы.
|| наз. пушы́стасць, -і, ж.
пу́шыць, -ыць; безас.; незак., каго-што (разм.).
Распіраць.
Жывот пушыць.
|| зак. успу́шыць, -ыць; -аны.
|| наз. пу́шанне, -я, н.
пушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; незак.
1. што. Рабіць пушыстым.
П. валасы.
П. пер’е.
2. перан., каго (што). Моцна лаяць, распякаць (разм.).
|| зак. распушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць; -пу́шаны.
|| наз. пушэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
пха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).
1. Пхаць, штурхаць іншага ці адзін аднаго.
2. Адштурхвацца, упіраючыся ў што-н.
П. шастом.
пхаць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).
1. каго-што. Дакранацца рэзкім рухам, кароткім ударам, рухам ад сябе, штурхаць.
П. у грудзі.
П. суседа локцем.
П. тачку.
2. каго-што. Паспешліва або з цяжкасцю запіхваць.
П. рэчы ў чамадан.
3. каму што. Прымушаць есці, піць многа ці супраць жадання.
П. ежу дзіцяці.
|| аднакр. пхнуць, -ну, -неш, -не; -нём, -няце́, -нуць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).
|| наз. пха́нне, -я, н.
пхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; незак. (разм.).
Ісці з цяжкасцю.
П. з клункамі.
пчала́, -ы́, мн. пчо́лы і (з ліч. 2, 3, 4) пчалы́, пчол, ж.
Насякомае, якое перапрацоўвае кветкавы нектар на мёд.
|| памянш. пчо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
|| прым. пчалі́ны, -ая, -ае.
Пчалінае малачко (сакрэт слінных залоз рабочых пчол, якім яны выкормліваюць лічынак на пэўнай стадыі развіцця; спец.).
пчалаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Тое, што і пчаляр.
пчалаво́дства, -а, н.
Тое, што і пчалярства.
|| прым. пчалаво́дны, -ая, -ае і пчалаво́дчы, -ая, -ае.
Пчалаводны інвентар.
Пчалаводчая гаспадарка.