пу́шыць, -ыць; безас.; незак., каго-што (разм.).

Распіраць.

Жывот пушыць.

|| зак. успу́шыць, -ыць; -аны.

|| наз. пу́шанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)