Verbum

прыно́с і прынясе́нне гл. прынесці.

прыно́сіць гл. прынесці.

пры́нтар, -а, мн. -ы, -аў м.

Перыферыйная прылада камп’ютара, прызначаная для пераводу тэксту або графікі на фізічны носьбіт; друкарка.

|| прым. пры́нтарны, -ая, -ае.

прыну́ка, -і, ДМ -ну́цы, мн. -і, -ну́к, ж.

Прымус, прымушэнне.

Выконваць усё без прынукі.

прынука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што).

Прымушаць, патрабаваць.

П. да работы.

|| наз. прынука́нне, -я, н.

прынц, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тытул члена каралеўскага дома (у Заходняй Еўропе), а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

|| ж. прынцэ́са, -ы, мн. -ы, -цэ́с.

пры́нцып, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Асноўнае, зыходнае палажэнне якой-н. тэорыі, вучэння, навукі і пад.

Прынцып прававой дзяржавы.

Прынцыпы мастацтва.

2. Перакананне, погляд на рэчы.

Мець цвёрдыя жыццёвыя прынцыпы.

3. Асноўная асаблівасць канструкцыі чаго-н.

Гучнагаварыцелі зроблены па прынцыпе тэлефона.

◊

У прынцыпе — у асноўным, у агульных рысах.

Упрынцыпе я згодзен.

прынцыпо́вы, -ая, -ае.

1. Які датычыць прынцыпаў.

Прынцыповае пытанне.

2. Які прытрымліваецца цвёрдых прынцыпаў

П. чалавек.

Прынцыповая крытыка.

3. Які датычыць чаго-н. толькі ў асноўным.

Прынцыповая згода на што-н.

|| наз. прынцыпо́васць, -і, ж.

прыню́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. Прывыкнуць да якога-н. паху.

П. да тытунёвага дыму.

2. Унюхваючыся, пастарацца вызначыць што-н. па паху, распазнаць якія-н. пахі.

Прынюхаўся — пахла смажанай рыбай.

|| незак. прыню́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

прыняво́ліць гл. няволіць.