пры́нтар, -а, мн. -ы, -аў м.

Перыферыйная прылада камп’ютара, прызначаная для пераводу тэксту або графікі на фізічны носьбіт; друкарка.

|| прым. пры́нтарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)