Verbum

забасці́ гл. басці.

за́баўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бавак, ж.

1. Тое, што і забава.

2. Рэч, якая служыць для гульні дзецям; цацка.

забаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Праводзіць час у забавах.

З. дзіцячымі гульнямі.

2. кім-чым і з чым. Абыходзіцца з кім-, чым-н. як з цацкай, забаўкай.

З. з веерам.

забаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго (што).

Весяліць, пацяшаць чым-н. цікавым, забаўным.

З. дзяцей цацкамі.

З. публіку.

заба́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ўмее пацяшаць, забаўляць.

|| ж. заба́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

заба́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можа пацешыць, развесяліць; дзіўны, цікавы.

З. чалавек.

Забаўная гісторыя.

Забаўнае здарэнне.

|| наз. заба́ўнасць, -і, ж.

забе́г, -у, мн. -і, -аў, м.

У спорце: бег на пэўную адлегласць.

З. на пяцьсот метраў.

забе́гацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Стаміцца ад беганіны.

За дзень зусім забегаўся.

забе́гаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць бегаць.

У хваляванні з. па пакоі.

забе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; забе́г, -гла; -бяжы́; зак.

1. Бегучы, трапіць куды-н.

Цяля забегла ў агарод.

2. Зайсці куды-н. мімаходам, на кароткі час (разм.).

З. да знаёмых.

3. Бегучы, аддаліцца на значную адлегласць.

Хлопчык забег далёка ў поле.

4. Бегучы, зайсці збоку або абагнаць каго-н.

З. наперад (таксама перан.: пачаць рабіць што-н. раней часу).

|| незак. забяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.