заба́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які ўмее пацяшаць, забаўляць.

|| ж. заба́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)