Verbum

фехтава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем.

|| ж. фехтава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

фехтава́нне, -я, н.

Від спорту: мастацтва барацьбы на рапірах, шпагах, шаблях і пад.

фехтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

Біцца на рапірах, шпагах, шаблях і пад.; займацца фехтаваннем.

|| прым. фехтава́льны, -ая, -ае.

фешэне́бельны, -ая, -ае.

Які адпавядае патрабаванням найлепшага густу і моды; элегантны, раскошны.

Ф. дом адпачынку.

|| наз. фешэне́бельнасць, -і, ж.

фе́я, -і, мн. -і, фей, ж.

У заходнееўрапейскай міфалогіі: істота жаночага полу, здольная рабіць цуды; чараўніца.

Добрая ф.

Злая ф.